Fransa ulusal ekipleri her vakit tartışılır. İçerideki ırkçılar Fransız olmamakla cürümler, dışarıdakiler forma giyen isimleri ülkelerine sırt dönmekle. Zidane, Kante, Benzema üzere sembol isimlerin çıktığı bu ulusal kadro daima kimlik tartışmalarının ortasında kalıyor. Lakin bu bugünün sorunu değil… 1958 yılında da işler farklı yürümüyordu ve birebir tartışmalar yapılıyordu. Bilhassa Cezayir kan gölüne dönerken daha çok gündeme geliyordu. Futbolcular ise daha farklı tercihleriyle tarihe geçebiliyordu. Bu da o denli bir öykü…
Fransa çok kimlikli bir toplum olarak ulusal kadrosuyla da bunu her vakit gösteriyor. Ülkedeki ırkçıların tacizlerine maruz kalsalar da bu isimler alt kimliklerini bir kenara bırakıp Fransa bayrağı için çaba ediyor.
Ama bir isim var ki St. Ettiene’de forma giyerken, ulusal ekiple İsveç’te oynanacak Dünya Kupası’na hazırlanırken “mavi” formayı reddetti. O isim Rachid Mekhloufi…
Fransa, Cezayir’de kanlı katliamlar yaparken 1958 yılında Fransa’dan Cezayir’e kaçtı Rachid Mekhloufi. Savaşamazdı fakat vatanı Cezayir için çabalayabilirdi.
O artık “yeşil” formalı bir formda Cezayir Özgürlük Ordusu’nun bir ferdiydi. 10 arkadaşıyla birlikte Cezayir’in haklı davasını futbolla dünyaya anlatacaktı.
Kendilerine “Bağımsızlık On Biri” ismini veren arkadaşlar 17 farklı ekip ile dostluk maçı oynadılar, bu 17 gruba da Cezayir’in uğraşının haklılığını anlattılar.
FIFA, Fransa lehine devreye girmiş Bağımsızlık On Biri ile maç yapan gruplara ağır yaptırımlar uygulanacağını söylemişti. Uluslarası kamuoyunun reaksiyonuyla karşılaşan bu kararı umursayan olmadı.
Cezayir, savaşta ve masada işleri aksine çevirip kazanmış ve bağımsızlığını1958-62 yılları ortasındaki savaşta ilan etmişti. Mekhloufi’nin misyonu de tamamlanmıştı.
Ulusal Kurtuluş Ordusu’nun Bağımsızlık On Biri için isim değiştirme vaktiydi. Onlar artık Cezayir Ulusal Grubu olmuşlardı.
Sonrasında Fransa’ya dönmeye çekindi. İsviçre’de Servette’i şampiyon yaptı. İlerleyen yıllarda Fransa kapısı bir sefer daha açıldı ayrıldığı St. Ettiene’e geri döndü.
St. Ettiene ile yeniden kupa kaldırma başarısı gösterdi ve futbolu Bastia’da bıraktı.
Son yıllarında Cezayir’de futbol alanında yöneticilik de yaptı. Futbolu Bastia’da bıraktığında Fransa Ulusal Ekibinde 4, Bağımsızlık On Biri’nde 40 Cezayir Ulusal Kadrosunda da 11 maçlık bir meslekle hayata unutulmaz bir imza bırakmıştı.
