Malkara ilçesinde yaşayan Bakiye Yeniçeri, kızı Sıla Yeniçeri’yi 2 Ağustos’ta Malkara Devlet Hastanesi’ne götürdü. Yeniçeri, bedeninde morluklar olan çocuğunun bıraktığı komşusu tarafından düşürüldüğünü ve yaralandığını söyledi. Muayene edilen Sıla Yeniçeri, daha sonra ailesine teslim edilip, konutuna gönderildi. Aile, 8 Eylül akşamı Sıla Yeniçeri’yi tekrar Malkara Devlet Hastanesi’ne götürdü. Baygın haldeki Sıla Yeniçeri’yi muayene eden tabipler, darp izleri ve morlukları görünce durumu polise bildirdi. Durumu ağır olan Sıla Yeniçeri, Tekirdağ İsmail Fehmi Cumalıoğlu Kent Hastanesi’ne sevk edildi. Muayenesinde Sıla Yeniçeri’nin beyin kanaması geçirdiği belirlendi, bedeninde fizikî şiddete uğradığına yönelik bulgular elde edildi ve ameliyata alındı. Hastane, ayrıyeten Sıla Yeniçeri’den aldığı DNA örneklerini incelenmek üzere Tekirdağ İsimli Tıp Kurumu’na gönderdi.
5 KUŞKULU TUTUKLANDI
Gizlilik kararı verilen soruşturmada, Tekirdağ Emniyet Müdürlüğü takımları, Bakiye Yeniçeri’nin de ortalarında olduğu 5 şüpheliyi gözaltına aldı. Soruşturmada Bakiye Yeniçeri, dini nikahla birlikte yaşadığı Ulu Ö. (58), komşusu ve çocuklardan K.A.’nın babası Kani A. (33) ile bebeğin bırakıldığı komşunun çocukları G.K. (15) ve K.A. (14) tutuklandı. Tekirdağ Baro Başkanı Egemen Gürcün, 11 Eylül’de yaptığı açıklamada, Sıla Yeniçeri’nin cinsel istismara uğradığının isimli tıp raporlarıyla katılaştığını açıkladı. Tekirdağ İsmail Fehmi Cumalıoğlu Kent Hastanesi’nin çocuk ağır bakım ünitesinde tedavi gören Sıla Yeniçeri, 7 Ekim’de 1 aylık ömür savaşını kaybetti. Tutuklu sanıklardan Kani A., ilerleyen günlerde tutuksuz yargılanmak üzere tahliye edildi.
2 İDDİANAME BİRLEŞTİRİLDİ
Olaya ait soruşturmasını tamamlayan Tekirdağ Cumhuriyet Başsavcılığı, Bakiye Yeniçeri, Ulu Ö., Kani A. ile G.K. ve K.A. için 2 başka iddianame hazırladı. İddianamede anne Bakiye Yeniçeri için ‘İhmali davranışla taammüden öldürme’, ‘Suç kanıtlarını yok etme, gizleme yahut değiştirme’, ‘Aile hukukundan doğan yükümlülüğün ihlali’ hatalarından toplam 67 yıl mahpus cezası talep edildi. Ulu Ö. hakkında ‘Suçu bildirmeme, gizleme’ cürmünden 1 yıl 6 ay, çocuklardan K.A.’nın babası Kani A. içinse ‘Çocuğun cinsel istismarı’, ‘Kişiyi hürriyetinden mahrum kılma’ hatalarından 28 yıl 6 ay mahpus cezası istendi. Suça sürüklenen çocuklar G.K. ve K.A. için hazırlanan iddianame ise Tekirdağ 3’üncü Ağır Ceza Mahkemesi’ne gönderildi. İddianamede G.K. için ‘Çocuğun nitelikli cinsel istismarı’, ‘Kişiyi hürriyetinden mahrum kılma’ hatalarından toplam 66 yıl, K.A. hakkında da ‘Nitelikli cinsel istismar’, ‘Kişiyi hürriyetinden mahrum kılma’ kabahatlerinden 48 yıl ile ‘Kasten öldürme’ cürmünden ağırlaştırılmış müebbet mahpus cezası istendi. Hazırlanan 2 farklı iddianame, Tekirdağ 2’nci Ağır Ceza Mahkemesi’nde birleştirildi.
SILA’NIN VEFATI, BAŞ TRAVMASINA BAĞLI İÇ KANAMA
İddianamede, Sıla Yeniçeri’nin İstanbul 1’inci Adli Tıp İhtisas Kurulu tarafından hazırlanan isimli tıp mütalaasında, bebeğin vefatının künt baş travmasına bağlı baş içi kanama sonucu meydana geldiğinin bildirildiği belirtilerek, künt baş travmasına bağlı yaralanmasıyla mevti ortasında illiyet bağı bulunduğu kaydedildi. Tekirdağ Kent Hastanesi’nde düzenlenen eksper raporunda ise cinsel istismara uğradığı belirtildi. Bebeğin bedeninde ısırık izleri bulunduğu, izlerin K.A.’nın DNA profilini içerdiği söz edildi.
3 ŞAHSA MAHPUS CEZASI VERİLDİ
Duruşmada, anne Bakiye Yeniçeri, ‘İhmali davranışla taammüden öldürme’den 24 yıl, ‘Suç kanıtlarını karartma’dan 3 yıl, ‘Suçu bildirmeme’den 9 ay olmak üzere toplam 27 yıl 9 ay mahpus cezasına çarptırıldı. Suça sürüklenen çocuklardan K.A.’ya ‘Kasten öldürme’den 13 yıl 6 ay yıl, ‘Cinsel istismar’dan 7 yıl olmak üzere toplam 20 yıl 6 ay yıl mahpus cezası verildi. Öteki suça sürüklenen çocuk G.K. ise ‘Cinsel istismar’dan 7 yıl mahpus cezası aldı.
ANNEYE İNDİRİM UYGULANMADI
Mahkeme heyeti, 27 yıl 9 ay mahpus cezasına çarptırılan Sıla’nın annesi Bakiye Yeniçeri’ye verilen cezalarda indirim uygulamadı. Kararda, 3 farklı hatadan verilen mahpus cezasında takdiren indirim yapılmasına yer olmadığına karar verildi.
DİĞER SANIKLARA BERAAT
Davada tutuksuz yargılanan, Bakiye Yeniçeri’nin birlikte yaşadığı Ulu Ö. ile suça sürüklenen çocuklardan K.A.’nın babası Kani A. ise beraat etti.
GEREKÇELİ KARAR AÇIKLANDI
Tekirdağ 2’nci Ağır Ceza Mahkemesi, Sıla Yeniçeri ile ilgili davanın gerekçeli kararını açıkladı. Gerekçeli kararda anne Bakiye Yeniçeri için ‘İhmali davranışla taammüden öldürme’ hatası açısında yapılan değerlendirmede, “Hukuk normları, yasaklayıcı ve emredici normlar olmak üzere, iki biçimde ortaya çıkmaktadır. Yalnızca icrai bir hareketle ihlal edilebilecek olan ve belli bir hareketin yapılmasının istenmediği yasaklayıcı normlarda, yasaklanan hareketin yapılması sonucunda bir hak ihlali gerçekleşmektedir. Örneğin; TCK’nın 81’inci unsurunda yer alan öldürmeyi yasaklayan norm bir kimsenin öldürülmesiyle ihlal edilmiş olacaktır. Emredici normlarda ise muhakkak bir hareketin yapılması yasaklanmamakta, tersine makul bir hareketin yapılması emredilmektedir. Bu emredici kurala uyulmaması öbür bir anlatımla yapılması emredilen hareketin yerine getirilmemesi sonucunda haksızlık meydana gelmekte yani kanunda tanımlanan kabahat ihmali hareketle işlenmektedir” denildi.
Sanığın hareketinin nitelendirilebilmesi için öncelikle Türk Ceza Kanunu’ndaki ilgili hususlara dikkat çekilen kararda, “Hayata son vermeyi, yani öldürmeyi yasaklayan normun, kasti ve icrai bir hareketle, yani diğerinin hayatını sona erdirmeye yönelik etkin bir davranışla gerçekleştirilmesi halinde TCK’nın 81 ve 82’nci unsurlarında düzenlenen taammüden öldürme cürmü işlenmiş olacaktır. Bu kabahatin oluşması bakımından değerli olan konu, oburunun hayatını ortadan kaldırmaya yönelik bir hareketin icra edilmiş olmasıdır. Buna karşılık, öldürmeyi yasaklayan norm, ihmali bir hareketle ihlal edildiğinde fail, diğerinin hayatını sona erdirmek hedefiyle faal bir davranış gerçekleştirmemekte, öldürme kabahati, oburunun hayatını korumakla yükümlü bulunan kişinin, bu yükümlülüğünü ihlal etmesi suretiyle işlenmektedir. Bununla birlikte bu halde fail, lakin hukuken (kanun, kontrat, olay öncesindeki tehlikeli davranış nedeniyle) oburunun hayatını korumakla yükümlü bulunan, diğerinin hayatına yönelik atak yahut tehlikeden o kişiyi müdafaayı hukuken garanti eden kişi olabilir. Şayet oburunun ömrünü korumak bakımından hukuksal yükümlülük altında bulunan kişi, bu yükümlülüğünü mevt sonucunun gerçekleşeceği şuuruyla yerine getirmezse, taammüden öldürmenin ihmali davranışla işlenmesinden (TCK unsuru 83) kelam edilir. Buna karşılık, bu türlü bir yükümlülük altında bulunan kişi, yükümlülüğünü şuurlu bir biçimde ihmal etmekle birlikte, bu yükümlülük ihlalini korumakla yükümlü olduğu hayatın sona ereceği şuuruyla yapmamışsa ve ancak bu yükümlülük ihlaline bağlı olarak yeniden de mevt sonucu meydana gelmişse taksirle vefata sebebiyet verme hatası (TCK husus 85) kelam konusu olur. Vefat sonucunun ihmali bir davranışa bağlı olarak meydana geldiği hallerde somut olayın şartlan dikkate alınarak, mevt sonucu bakımından failin taammüden mi, yoksa taksirle mi hareket ettiği dikkatlice belirlenmelidir. Hiç kuşkusuz, vefat sonucunun taammüden meydana geldiği hallerde bunun mümkün kastla; taksirle meydana geldiği hallerde ise şuurlu taksirle meydana gelip gelmediği de göz önünde bulundurulmalıdır. Bu çerçevede, 83. unsurdaki cürmün oluşabilmesi için, bu husus uyarınca kanun, mukavele yahut öngörülen tehlikeli davranış nedeniyle diğerinin hayatını korumak ve gözetmek yükümlülüğü altında bulunan kişinin, korumak ve gözetmekle yükümlü olduğu hayatın sona erme tehlikesi ortaya çıkmasına karşın, vefat sonucunun gerçekleşmesi maksadıyla direkt kastla yahut öngörülen mevt tehlikesinin meydana gelmesi kabullenilerek muhtemel kastla, kelamı geçen hayatı kurtarmaya yönelik icrai bir davranışta bulunmaması gerekir” denildi.
‘ÖLÜM TEHLİKESİNİN MEYDANA GELMESİNİ KABULLENDİ’
İlgili kanun hususuna atıfta bulunulan kararda, “Somut olay değerlendirildiğinde; sanığın, iki yaşındaki maktul Sıla’nın annesi olduğu, bu sebep ile velayetin kendinde bulunduğu, 4721 sayılı Uygar Kanun kararlarına nazaran çocuğu olan maktul üzerinde bakım ve nezaret yükümlülüğü olduğu konusunda tereddüt bulunmadığı, bu yükümlülüklerine karşın sanığın çalışmasını münasebet göstererek maktulü daha 2 yaşında bir bebek olmasına karşın üstte detaylı açıklandığı üzere birçok kez daha yeni tanıştığı ve kendileri de çocuk olan suça sürüklenen çocukların yanına bıraktığı, maktul’ün 02/09/2024 tarihinde darp edildiğini bilip şikayetçi olmasına karşın yeniden 05/09/2024 tarihinde maktulü bu meskene bıraktığı, bu tarihte maktulün suça sürüklenen çocuklar tarafından üstte açıklandığı üzere cinsel istismara uğradığı ve sanığın bu durumu maktul bebeğinin bezinin kanlanması ile anlamasına karşın ve beyanına nazaran çocuk her konuta geldiğinde bedenindeki morluklar ve ısırık izleri atmasına karşın ve tekrar şahit olarak dinlenen Şener U.’nun beyanıyla sabit olduğu üzere maktulün darp edildiğine ve ziyan göreceğine ait uyarılmasına karşın 08/09/2024 tarihinde maktulü tekrar bu meskene bırakmak suretiyle maktulün suça sürüklenen çocuk K.A. tarafından öldürülmesi ile sonuçlanan olaylara sebebiyet verdiği, sanık her ne kadar kovuşturma kademesinde sanık Yüce’nin baskısıyla çalışmak zorunda kaldığı için çocuklarını bu ikamete bıraktığını tez etmiş ise de, sanık Yüce’nin bu iddiayı kabul etmediği, şahit olarak dinlenen sanığın babası Latif’in de beyanında kızını Yüce’nin yanından geri almak için gelinini gönderdiği lakin sanığın kabul etmediğini beyan ettiği, kaldı ki çocuklarına bakamayacak durumda olması halinde ilgili ünitelere müracaat yapıp yardım isteyebilecekken bunu yapmaması da dikkate alındığında bu beyanlarının hatadan kurtulmaya yönelik olduğunun değerlendirildi. Sanığın evrak kapsamına nazaran maktulün ölebileceğini öngörmesine karşın öteki bir sözle korumak ve gözetmekle yükümlü olduğu hayatın sona erme tehlikesi ortaya çıkmasına karşın, öngörülen vefat tehlikesinin meydana gelmesini kabullenerek mümkün kastla hareket ettiği, sanığın bu mevt sonucunu bilerek ve isteyerek gerçekleştirdiğine ait kanıt bulunmadığından direkt kastla hareket etmediğinin değerlendirildiği, sonuç olarak; sanık Bakiye’nin maktul Sıla’nın annesi olması nedeniyle TCK 83/2-a bendi yeterince maktulün bakımından birebir sorumlu olduğu münasebetiyle garantör vasfında olduğu uygar kanundan kaynaklanan bakım ve nezaret yükümlüğünü ihlal ederek yükümlü olduğu vazifelerini yapmakta ihmal gösterdiği, bu ihmalin de icrai davranışa muadil olduğu, sanığın taammüden öldürmenin ihmali davranışla işlenmesi hatasının sübut bulduğu tüm evrak kapsamından anlaşılmakla Sanık Bakiye Yeniçeri’nin üzerine atılı ve sabit olan maktul Sıla Yeniçeri’ye karşı taammüden öldürmenin ihmali davranışla işlenmesi cürmünden hareketine uyan TCK’nın 82/1-d-e ve 83/2-a hususları delaletiyle TCK’nın 83/3 hususu uyarınca ihmalin yükü göz önüne alınarak alt huduttan uzaklaşılarak cezalandırılmasına karar verilmiş. Sanığın aksiyonunu mümkün kastla işlediği kabul edilmesine karşın Yargıtay 1’inci Ceza Dairesinin 2016/3056 E. 2018/1201 K. sayılı ilamında belirtildiği üzere 5237 Sayılı TCK’nın 83’üncü hususundaki kabahatin oluşabilmesi için, kanun, mukavele yahut öngelen davranıştan kaynaklanan diğerinin ömrünü korumak ve gözetmek yükümlülüğü altında bulunan kişinin, korumak ve gözetmekle yükümlü olduğu hayatın sona erme tehlikesi ortaya çıkmasına karşın, bilinen yahut öngörülen mevt sonucunun gerçekleşmesi için (doğrudan kast) yahut öngörülen mevt sonucu kabullenilerek (olası kast) kelamı geçen hayatı kurtarmaya yönelik icrai bir davranışta bulunmaması gerekir. Kelam konusu cürüm kendi içerisinde mümkün kastı barındırdığından TCK 83’üncü unsuru ile TCK 21/2 unsurunda düzenlenen mümkün kast kararları birlikte somut olayda uygulanamayacağından sanığın cezasından mümkün kast kararları yeterince indirim yapılmamış, sanığın belge kapsamından anlaşılan toplumsal ilgileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki gözlemlenen davranışları, cezanın sanığın geleceği üzerindeki mümkün tesirleri göz önüne alınarak 5237 sayılı TCK’nın 62’nci hususu uyarınca cezasından takdiren indirim yapılmasına yer olmadığına karar verilerek karar kurulmuştur” denildi.
‘KANLI BEZİ ÇÖP KUTUSUNA ATTI’
Anne Bakiye Yeniçeri’nin ‘Suç kanıtlarını yok etme, gizleme yahut değiştirme ve hatası bildirmeme’ kabahatlerinden yapılan değerlendirmede, “Bakiye’nin çocuklarının kirlendiğini düşünmesi sebebi ile banyo yaptırma istemesi sonucunda maktul Sıla bebeğin bezini açtığı ve maktulün bezinde kan gördüğü, maktulün cinsel istismara uğramış olabileceğini düşünmesine ve idrak etmesine karşın rastgele bir sorgulama, araştırma ve yetkili makamlara bildirimde bulunmaksızın maktulü temizlediği ve kanlı bezi evvel kendi yaşadığı ikamette bulunan çöp kutusuna ve sonrasında ailesinin kendisine kızmasından korkması ve çocuklarına bakamadığını söyleyecek olmaları ihtimali ile tespiti yapılamayan ikamete uzak bir çöp kutusuna attığı, sanığın bu formda cinsel istismara ait kıymetli bir cürüm kanıtını imha ettiği ve ayrıyeten çocuğunun istismara uğradığını bilmesine karşın yetkili makamlara rastgele bir bildirimde bulunmadığı daha sonra maktulün öldürülmesi ardından soruşturma sonucunda istismar cürmünün açığa çıktığı, sanık her ne kadar kovuşturma basamağında beyanında evvelki beyanlarından dönerek kanlı bez görmediğini savunmuş ise de; soruşturma basamağında sıcağı sıcağına alınan beyanlarının somut ve olayın seyrine ait ayrıntılı ve karakteristik anlatımlar barındırması, maktulün cinsel istismara maruz kaldığının Uzman raporuyla sabit olması ve bu durumda bezinde kan olmasının da hayatın olağan akışına uygun olması birlikte değerlendirildiğinde soruşturma kademesindeki beyanlarının mahkememizce prestij edilebilir bulunması nedeniyle kovuşturma beyanlarının cürümden kurtulmaya yönelik olduğunun değerlendirildiği, açıklanan nedenlerle sanık Bakiye Yeniçeri’nin üzerine atılı ‘Suç kanıtlarını yok etme, gizleme yahut değiştirme’ kabahatini işlediği sabit görüldüğünden hareketine uyan TCK’nın 281/1 hususu yeterince kanıtın mahiyeti de göz önüne alınarak alt sondan uzaklaşılarak cezalandırılmasına, yeniden sanığın üzerine atılı ‘Suçu bildirmeme’ kabahatini işlediği sabit görüldüğünden aksiyonuna uyan TCK’nın 278/2 hususu yollamasıyla 278/1 ve 3 unsurları yeterince saklanan cürmün niteliği dikkate alınarak alt huduttan uzaklaşılarak cezalandırılmasına, sanığın evrak kapsamından anlaşılan toplumsal alakaları, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki gözlemlenen davranışları, cezanın sanığın geleceği üzerindeki mümkün tesirleri göz önüne alınarak 5237 sayılı TCK’nın 62’nci hususu uyarınca cezasından takdiren indirim yapılmasına yer olmadığına, sanığın sabıkasız olmasına karşılık, pişmanlık duyduğuna ait ve cezasının ertelenmesi durumunda ileride tekrar hata işlemekten çekineceği yolunda Mahkememizde olumlu kanaat oluşmadığından sanık hakkında CMK’nın 231/5 unsuru uyarınca kararın açıklanmasının geri bırakılması yahut TCK’nın 51’inci hususu uyarınca cezanın ertelenmesine takdiren yer olmadığına karar verilmiş ve aşağıdaki halde karar kurulmuştur” denildi.
Bakiye Yeniçeri’nin ‘Aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüğün ihlali suçu’ ile ilgili de, “Sanık hakkında her ne kadar aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüğün ihlali cürmünü işlediğinden bahisle cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış ise de; üstte ayrıntılı biçimde açıklandığı üzere sanığın, iki yaşındaki maktul Sıla’nın annesi olduğu, bu sebep ile velayetin kendinde bulunduğu, 4721 sayılı uygar kanun kararlarına nazaran çocuğu olan maktul üzerinde bakım ve nezaret yükümlülüğü olduğu konusunda tereddüt bulunmadığı, sanığın maktul üzerinde uygar kanundan kaynaklanan bakım ve nezaret yükümlüğünü ihlal ederek taammüden öldürmenin ihmali davranışla işlenmesi hatasını işlediğinin kabul edilmesi nedeniyle mağdura karşı aile hukukundan kaynaklanan bakım, eğitim ve takviye olma yükümlülüğünü yerine getirmeme aksiyonlarının de öldürme hatası kapsamında kabul edildiği, TCK’nın 44’üncü unsurunda düzenlenen fikri içtima kuralı da nazara alındığında aksiyonun bir bütün halinde yalnızca taammüden öldürmenin ihmali davranışla işlenmesi hatasını oluşturacağı değerlendirilmekle sanık hakkında bu hatadan karar kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir” tabirleri kullanıldı.
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUKLAR
Gerekçeli kararda, suça sürüklenen çocuklar K.A. ile G.K.’nın değerlendirmesinde, “Cinsel kabahatlerin, mahiyeti gereği, ekseriyetle sadece mağdur ile sanık ortasında ve hususiyetle, mahrem bir formda gerçekleşen olaylara ait oldukları, bununla irtibatlı olarak, cinsel kabahatlerin ispatı bakımından ceza yargılamasında kullanılan, genel ispat kurallarının işletilebilmesinin epey güç olduğu, bununla birlikte bu hatalar açısından, cürmün failinin tamamen cezasızlığı cihetine gidilebilmesi de mümkün olmadığından, cinsel cürümlerin sübutu açısından aranan kanıtların de hatanın mahiyetine uygun halde kıymetlendirilmesi gerektiği, bu kapsamda, cinsel kabahatlere ait göz önünde bulundurulacak kanıtların başında, beyanlar ve bilimsel kanıtların cinsel hataların sübutu açısından kıymetlendirme yapılırken göz önünde bulundurulması gerektiği kanaatiyle, mevcut durumda üstte yer verilen açıklamalar doğrultusunda mahkememizce yapılan değerlendirmede; maktul Sıla ve ablasının anneleri Bakiye Yeniçeri tarafından olay tarihi olan 05/09/20024 tarihinde daha evvel de birçok sefer olduğu üzere karşı komşusu olan suça sürüklenen çocuk K.A.’nın ailesi ile birlikte yaşadığı ikamete bırakıldığı, başka suça sürüklenen çocuk G.K.’nın da arkadaşı olan K.A.’nın ikametine geldiği” denildi.
Kararda, suça sürüklenen çocukların, nitelikli cinsel cürmünü işledikleri belirtilerek, bu kabahatten cezalandırıldıkları kaydedildi. Kararda, “Her ne kadar suça sürüklenen çocukların, ‘Kişiyi hürriyetinden mahrum kılma’ cürmünden cezalandırılması istemiyle dava açılmış ise de; Yargıtay’ın yerleşik içtihatlarına nazaran çocuğun cinsel istismarı aksiyonu işlendiği sırada ve aksiyonla sonlu müddetle mağdurun iradesiyle hareket edebilme imkanının ortadan kaldırılmasının kişiyi hürriyetinden mahrum kılma hatasını oluşturmayacağı, kişinin bedeninin hatanın konusu olması nedeniyle mağdurun hareket edebilme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu cürmün işlenemeyeceği nazara alındığında, suça sürüklenen çocukların hareketlerini bitirmeleri ardından maktul Sıla’yı giydirdikleri ve maktul Sıla’nın ağlayarak ikamette bulunan başka odaya gittiği hususu göz önüne alınarak tıpkı ikametin bir odasında mağdurun maruz kaldığı fiil dışında hürriyetini kısıtlayan ayrıca bir hareketin bulunmaması karşısında, kişiyi hürriyetinden mahrum kılma hatasının yasal ögeleri prestijiyle oluşmadığı gözetilerek suça sürüklenen çocukların atılı kabahatten başka ayrı beraatlarına arar verilmiştir” tabirlerin yer verildi.
K.A.’YA ‘KESTEN ÖLDÜRME CEZASI’
Gerekçeli kararda, K.A.’nın ‘Kasten öldürme’ hatasından yapılan değerlendirilmesinde olay günü annesinin Sıla’yı K.A.’nın bulunduğu ikamete gönderdiği belirtilerek, “K.A.’nın beyanına nazaran, babası olan kuşkulu Kani A.’nın maktule kek vb. yiyecekler aldığını gördüğü, maktulü kıskandığı ve daha evvelce maktulün kendisine ilişkin oyuncak arabayı kırdığını da hatırlaması üzerine maktul Sıla’nın yaramazlık yaptığını mazeret ederek kömürlük diye tabir edilen fakat içinde buzdolabı, koltuk, yüklük ve masa olan odaya maktul Sıla’yı tek başına götürdüğü ve kimsenin görmediği bir anda maktul Sıla’yı kömürlük olarak tabir edilen odada bulunan sopalardan biri ile bel ve poposuna birçok defa vurduğu, hududunu alamayınca maktulün başına yumruk attığı ve maktul Sıla’nın başının buzdolabının alt kapağına çarptığı, maktul Sıla’nın gözlerinin kapandığı, yere yığıldığı, K.A.’nın maktul Sıla’yı yerden kaldırıp oturma odasındaki koltuğa oturttuğu, maktule kolonya ve soğan koklattığı lakin ayılmaması üzerine maktul Sıla’nın annesi olan Bakiye’ye haber verdiği, sonrasında komşularının ikametine gelen maktulün annesi Bakiye’nin maktul Sıla’yı o biçimde görünce erkek arkadaşı olan kuşkulu Sanlı Ö.’ye haber vererek maktul Sıla’yı 18.30 sıralarında Malkara İlçe Devlet Hastanesi’ne hayati tehlike geçirir formda getirdikleri, maktul Sıla bebeğin beyin kanaması geçirdiği tespit edildi” tabirlerine yer verildi.
Kararda, “Mahkememizce bu noktada tespit edilmesi gereken konu sanığın öldürme kastı ile hareket edip etmediğinin tespitine ait husustur” sözlerine yer verilerek şöyle denildi:
“Somut olay değerlendirildiğinde; suça sürüklenen çocuğun maktulü kıskanması ve oyuncaklarına ziyan vermesi üzerine evvel sopayla darp etmesi ardından hırsını alamayarak başına yumruk atması ve başını dolaba çarpması halinde gerçekleşen harekette, maktulün şimdi iki yaşında bakıma muhtaç bir bebek olması nedeniyle bedenine ve başına aldığı bu darbelerin tesiriyle ölebileceğini suça sürüklenen çocuğun öngörmesine karşın hareketini bilerek ve isteyerek gerçekleştirmesi nedeniyle kastının öldürmeye yönelik olduğu değerlendirilmekle atılı hatanın sübut bulduğu kanaatiyle suça sürüklenen çocuğun maktulün cürüm tarihinde 18 yaşından küçük olması sebebiyle hareketine uyan 5237 sayılı TCK’nın 82/1-e hususu uyarınca cezalandırılmasına, cürüm tarihinde 12- 15 yaş aralığında olduğu ve işlediği fiilin türel mana ve sonuçlarını algılama ve bu fiil ile ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğini var olduğu anlaşıldığından ve toplumsal inceleme raporu da göz önüne alınarak hatanın işleniş biçimi, işlendiği vakit ve yer, kastın yoğunluğu, maksat ve saiki dikkate alınarak 5237 Sayılı TCK’nın 31/2 hususu ve TCK’nın 31/2-son cümlesi dikkate alınarak alt huduttan uzaklaşılarak cezalandırılmasına, suça sürüklenen çocuğun evrak kapsamından anlaşılan toplumsal bağlantıları, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki gözlemlenen davranışları, cezanın geleceği üzerindeki muhtemel tesirleri göz önüne alınarak 5237 sayılı TCK’nın 62’nci unsuru uyarınca cezasından takdiri indirim yapılmasına yer olmadığına karar verilerek karar kurulmuştur.”
BERAAT EDEN SANIKLAR
Kararda, Ulu Ö.’nün beraatına yönelik değerlendirmesinde, elde olan tek kanıtın Bakiye Yeniçeri’nin sözleri olduğu belirtilerek, “Sanığın atılı suçlamayı kabul etmediği, maktulün üzerine atılı kabahati işlediğine ait tek kanıtın öteki sanık Bakiye’nin soruşturma etabındaki beyanları olduğu, bu nedenle sanık hakkında maktulün cinsel istismara maruz kaldığını bildiğine ve bu cürmü bildirmediğine ait atılı hatadan cezalandırılmasını gerektirir, başka sanığın atfı cürüm mahiyetindeki beyanları dışında kanıt elde edilemediği anlaşılmakla, atılı hatadan beraatına karar verilmiştir” denildi.
‘KANİ A.’YLA İLGİLİ KUŞKUDAN UZAK SOMUT VE KESİN KANIT ELDE EDİLEMEDİ’
Beraat eden Kani A. ile ilgili yapılan değerlendirmede de, üzerine atılı hatadan mahkumiyeti için her türlü kuşkudan uzak somut ve kesin kanıt elde edilemediği kaydedildi. Gerekçeli kararda, “Sanığın bu tarihte mağdurla birlikte ikamette bulunduğuna ait de kanıt olmadığı, Adli Tıp Kurumu Başkanlığı’nın raporunda özetle; maktulden elde edilen DNA’nın, K.A. ve Kani A.’nın baba oğul DNA gen dizilimi ile uyumlu DNA olup, DNA profilinin birbiri ile birebir olduğundan elde edilen DNA profilinin hangi şahsa ilişkin olduğunun net olarak tespitinin yapılamadığının belirtildiği, öbür bir sözle baba oğul tıpkı DNA’ya sahip olduğu, tekrar birebir raporda maktulden elde edilen sağ uyluk ısırık izindeki DNA profilinin majör olarak suça sürüklenen çocuk K.A.’nın DNA profilini içerdiğinin belirtildiği, yapılan yargılama ve toplanan kanıtlara nazaran de, sanığın üzerine atılı kabahatten mahkumiyetine kâfi her türlü kuşkudan uzak somut ve kesin kanıt elde edilemediği anlaşılmakla atılı hatadan beraatına karar verilerek aşağıdaki biçimde karar kurulmuştur” sözleri kullanıldı.