Yanlış okumadınız “inci”den yapılmış bembeyaz tabaklar.
Evet, bu yıl 2 Mart gecesi yapılacak Oscar ödül merasiminden sonra katılanlara verilecek davette, yemekler yeniden bir Türk şirketinin ürettiği tabaklar olacak.
Oscar sonrası partinin klâsik şefi Wolfgang Puck, bu yıl da merasim starları için, dünyaca ünlü markalar ortasından bir Türk şirketinin ürettiği servis gruplarını tercih etti.
Böylece ikinci yıl üst üste Oscar yemeği, Karaca şirketinin ürettiği tabaklarla servise edilecek…
Geçen yıl organik tabaklar vardı, bu yıl inciden yapılmış yeni tasarım
Geçen yıl organik denilen cinste tabaklar kullanılmıştı.
Bu yıl esaslı bir değişiklik var.
Oscar kadrosu “incili tabak” olacak.
Gerçek inciden yapılan tabaklar.
Önceki akşam Karaca Yönetim Kurulu Lideri Fatih Karaca, bir küme gazeteciye bu tabakların tanıtımı için bir yemek verdi.
Tabakta kullanılan gerecin yüzde 5’i bildiğimiz inci
Tabaklarda yüzde 5 oranında inci kullanılıyormuş.
“Gerçek inci mi?” diye sordum.
“Evet, gerçek inci” dedi.
Japonya’da çıkan doğal ve kültür incileri kullanılıyormuş.
“Peki inci ucuz bir şey mi?” diye sordum.
Çıkan incilerin çok azı küpe yahut kolye imalinde süs eşyası olarak kullanılmaya bedelmiş.
Yani çıkan incilerin içinden buna uygun çok az sayıda inci kullanılıyormuş.
Japon bayanlarının yüz bakımı için kullandığı beyaz krem
Geriye kalanı ise cilt bakımı eserlerinde kullanılıyormuş.
Mesela Japon bayanlarının yüz bakımı için kullandıkları o beyaz krem inciden yapılıyormuş.
Onu duymuştum.
Ama tabakta kullanıldığını birinci sefer işitiyorum.
İnci Japonya’dan çuvalla geliyormuş
İnci Japonya’dan ithal ediliyormuş.
Çuvalların içinde geliyormuş. Sonra bir prosesten geçirilip, toz halinde, tabak üretiminde kullanılan öteki materyale karıştırılıyormuş.
Bir tabakta kullanılan gerecin yüzde 5’iniinci oluşturuyormuş.
Niye inci?
Çünkü inci, sürecin aşikâr bir anından itibaren kalsiyuma dönüşüyormuş.
Tabağa incelik ve olağanüstü bir beyazlık veriyor.
Nitekim bu yılki tabakların hepsi beyaz.
Tabağın maliyetini iki-üç katına çıkarıyor
Tabii akla elen birinci soru şu oluyor.
İnci maliyeti, hasebiyle tabağın fiyatını yükseltmiyor mu?
Hiç kuşkusuz yükseltiyor.
Önceleri incinin fonksiyonunu kemikle elde ediyorlarmış.
Ancak kemik beşerde ruhsal bir tesir yaptığı için inciye geçmişler.
Kemik olağan bir porselen tabağın fiyatını yüzde 50 civarında arttırıyormuş.
İnci ise fiyatı iki katına çıkarıyormuş.
After parti gecesi için 10 bin Red Carpet tabak
Bunlara “Red Carpet Collection” deniyor.
Yani “Kırmızı Halı Koleksiyonu…”
After parti için verilen yemekte kullanılmak üzere 10 bin modül gönderiliyor.
Tasarımını bir İspanyol Fran Antiore ile bir Türk dizayncı Ahmet Toplu yapmış.
Geçen yıl after parti yemeğindeki servis grubu yalnızca yuvarlak formlu kesimlerden oluşuyordu.
Bu yıl yuvarlak ve kare karışık olmuş.
Oscar koleksiyonu tabakları İngiltere ve Almanya’da Türkiye’den çok satılmış
Tabii 10 bin modül üst kalite servis tabağı göndermek yüksek bir maliyet.
Karaca bunu ne karşılığı yapıyor?
Para almıyor.
Ama hazırladığı koleksiyonlara, Oscar koleksiyonu ismini kullanma hakkı alıyor.
Geçen yılki “Red Carpet” koleksiyonu İngiltere ve Almanya’da çok yeterli bir satış grafiği göstermiş.
O iki ülkede Türkiye’den daha fazla satmışlar bu koleksiyondan.
Karaca’nın cirosu ne, dünyaca ünlü Herend tabakların cirosu ne?
Karaca aslında genç bir şirket lakin büyük bir muvaffakiyet grafiği var.
Yıllık cirosu 1 milyar dolara yaklaştı.
Bunun yüzde 30’a yakını yemek servisi eserlerinden geliyor.
Bu pazar aslında çok güçlü markaların bulunduğu bir iktisat.
Wedgewood, Herend üzere çok yerleşik ve güçlü premium markalar var.
Ama onlar bugün Karaca’nın yanında küçük kaldı.
Mesela ünlü Herend’in yıllık cirosu 20 milyon dolarlar civarında.
İki Michelin şefin elinden Red Carpet yemeği yedik
Önceki akşam Gallada’da Fatih Tutak’ın bizim için özel yaptığı bir menüyü tattık.
Rejimde olmama karşın tutamadım kendimi.
Türkiye’nin iki Michelin yıldızlı şefi bu kez mükemmeller yaratmıştı.
Yemekleri bu yılki “Red Carpet” koleksiyonundaki tabaklardan yedik.
Paşabahçe idaresine ikaz: Dikkat, Nude üzere bir markayı öldürüyorsunuz
Bardakta ve tabakta inceliği çok seviyorum.
Mesela şarapta, Paşabahçe’nin ürettiği “Nude” bardaklar artık vazgeçilmezim.
Bu Türk markanın pazarlama elemanı üzere çalışıyorum bütün dünyada.
İnanın yurt dışında bile daha kalın bir bardak gelince keyfim kaçıyor.
Nude’cular da kesinlikle biliyordur ancak, dünyanın en ünlü şarap bardağı markası Reidelfena halde takıldı; Nude’un yarattığı “Zero stem” trendine…
New York Times’ın bardak değerlendirmelerinde öne de geçti.
Hep söylüyorum, Paşabahçe kendi yarattığı markayı güya kendi eliyle öldürüyor üzere bir his veriyor bana.
Red Carpet masa kültüründe yeni bir Türkiye standardı
Buna karşılık Karaca ise “Red Carpet” masa kültüründe yeni bir “Türkiye standardı” yarattı.
Çok keyif aldım Fatih Tutak’ın yaptığı mükemmel yemekleri o tabaktan tatmaktan…
Tabak yemeğe dayanılmaz bir estetik kattı.
(*) Girişte, “Odun ateşinde pişirilmiş patatesli pide, tütsülenmiş kemik ilikli tereyağı” sundu.
(*) Rejimime en uygun yemek, “Soğanla servis edilen tütsülenmiş domatesti…”
Bazı diyetisyenler domatesi dışlıyor ancak tadı olağanüstüydü. Devam ettim.
Menü: Rejimde bir Türk erkeğinin Fatih Tutak aşçılığı ile irade imtihanı
10 farklı tadımlık bir yemekti.
(*) “Buharda kuzu göbeği mantarlı mantı”, “Buharda karidesli mantı”, “Tereyağlı bıçak ortası lahmacun bun”, “Adana kebap mantı” üzere hakikaten iç gıcıklayıcı yemekler vardı.
Sondaki tahinli kek ve tahinli dondurma ise savaşın kaybedileceği son mevzi üzereydi.
Ama bize bonus olarak yaptığı bir Sinop kalkanında kaldım.
Bu “Red Carpet” incili yemekten sonra meskende ne seyredilir?
Böyle hoş bir yemekten sonra meskene geldim.
Avrupa Şampiyonlar Ligi’ni seyredecek bile havam yoktu.
Netflix’e geçen haftalarda konan “DolceVita” sinemasını seyrettim.
Ama karıştırmayın bu Fellini’nin kült sineması değil.
Öyle büyük sinema sayılmaz.
Büyük olaylar yok.
Basit bir senaryo.
En sıradan olay bile Toscana dekorunda farklı oluyor
Ama olağanüstü bir Toscana atmosferi.
Kendi yaşama kültürünü yaratmış bir yer Toscana…
Urla tıpkı duyguyu versin istiyorum insanlara.
Büyük keyifle, Urla için notlar alarak seyrettim filmi…
Kır yemeğinde çalınan “ti muovi” müziği ile memnun olmak
Bir de sinemada Toscana kırsalında bir konutun önünde verilen yemekte çalan İtalyan müziğine bittim.
Diodato söylüyor.
San Remo kazanmış bir sanatçı…
Şarkının ismi “Ti Muovi…”
Sanki 1970’lerdeki Eros Ramazotti’ler, GianniMorandi, Massimo Ranieri çizgisinden gelen bir şarkı…
Her şeyi unuttum…
Siyah bir geceden sonra beyaz bir Türkiye sabahı
Sabah kalktığımda olağanüstü bir kar yağıyordu…
Akyam üzeri rejimimi bozdum.
Bir kadeh koydum.
Ve “Ti Muovi’yi” tekrar dilemeye başladım.
Bir gece evvel Fatih Tutak’ın şahane yemeklerle bitap düşürdüğü iradem, sonraki akşam yağan karın hoşluğu karşısında teslim oldu.
Ne diyordu Foucault?
“En büyük günah isteklerine ket vurmaktır…”
Bazen beyaz günahlar hayatı çok daha hoş kılar…
Hele hele baskıların zulme döndüğü gecelerde…